Σπασμένη κούπα η ζωή
καύτρα από τσιγάρο
κατάρτι που δε κουμαντάρεται
που ασάλευτη κοιτάω.
Όλα μαζί σου τα κοιτώ
γλυστράω στη ματιά σου.
Κι είπες
"τους ναυαγούς που άφησες
μες στα λευκά τους έντυσες
μ' όνειρα τους ξεμυάλισες"
Σπασμένη κούκλα η ζωή
"Χόρεψε και κυλήσου
στους καημούς π' ανάθρεψες
γύρε κι αποκοιμήσου"
Παίζω με σένανε κρυφτό
να τα φυλώ δε ξέρω
τη μυρωδιά σου ακολουθώ
και μοιάζω με αερικό
στη γη παραδομένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου